przekroczyć miarę
Смотреть что такое "przekroczyć miarę" в других словарях:
przekroczyć — Coś przekroczyło wszelkie granice zob. granica 3. Ktoś przekroczył wszelkie granice zob. granica 4. Przekroczyć miarę zob. miara 5. Przekroczyć Rubikon zob. Rubikon. Przekroczyć smugę cienia zob. smuga … Słownik frazeologiczny
miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… … Słownik frazeologiczny
przekraczać — Coś przekroczyło wszelkie granice zob. granica 3. Ktoś przekroczył wszelkie granice zob. granica 4. Przekroczyć miarę zob. miara 5. Przekroczyć Rubikon zob. Rubikon. Przekroczyć smugę cienia zob. smuga … Słownik frazeologiczny
miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary … Słownik języka polskiego
miara — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mierze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wielkość uznawana za jednostkę porównawczą przy mierzeniu jednorodnych wielkości fizycznych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miara długości,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
przebrać — dk IX, przebraćbiorę, przebraćbierzesz, przebraćbierz, przebraćbrał, przebraćbrany przebierać ndk I, przebraćam, przebraćasz, przebraćają, przebraćaj, przebraćał, przebraćany 1. «zmienić komuś ubranie, ubrać kogoś w coś innego» Przebrać dziecko.… … Słownik języka polskiego
przesadzić — dk VIa, przesadzićdzę, przesadzićdzisz, przesadzićsadź, przesadzićdził, przesadzićdzony przesadzać ndk I, przesadzićam, przesadzićasz, przesadzićają, przesadzićaj, przesadzićał, przesadzićany 1. «wyjąć, wykopać roślinę z ziemi i posadzić w innym… … Słownik języka polskiego
struna — ż IV, CMs. strunie; lm D. strun «sprężysta nić wykonana z jelit zwierzęcych, metalu, jedwabiu lub nylonu, odpowiednio naciągnięta, stanowiąca źródło dźwięku w niektórych instrumentach muzycznych» Stalowa, barania struna. Struna fortepianu,… … Słownik języka polskiego
zaszaleć — dk III, zaszalećeję, zaszalećejesz, zaszalećej, zaszalećlał, zaszalećeli «przekroczyć pewną miarę w czymś, przesadzić» Zaszaleć z zakupami … Słownik języka polskiego
